Dag 24

Vroeg wakker, koffie en meteen weg hiero. Dit is geen campground om bij terug te komen.
Zoals elke dag gaan we weer fijn een stukje rijden. Wederom hoog de bergen in, we gaan naar Yosemite National Park. Dit park is vol groene bossen en watervallen. Is weer eens wat anders dan de vorige. We rijden en komen weer prachtige scenery's tegen. Her en der stoppen we om foto's te schieten of gewoon op een randje van de afgrond te genieten van het weidse uitzicht. Bij één stop hebben een groep chinezen een waar lopend buffet op een muurtje gebouwd. Het zier er allemaal erg lekker uit, helaas zijn wij niet uitgenodigd.

Wederom zoeken we naar beren, het is nu weer dag, dus nu vind ik het weer prima. We zien ze niet. Kreeg ik tot nu toe alles wat ik wenste te zien, nu werkt die magie niet meer. Wat erg apart is om te zien, zijn al die verbrande bomen.

Dit zijn gecontroleerde branden die nodig zijn om de natuur in balans te houden. Ze zorgen voor ruimte en sommige zaden hebben brand nodig om te openen. Wij reden lekker op zo een berg weg toen we opeens brand roken. Nog geen waarschuwing gezien dat er een gecontroleerd vuurtje gestoken is, dus we lette erg goed op. Nu roken we het niet meer alleen, maar zagen we enorme rookwolken, de lucht voor ons werd grijs en we keken elkaar verwonderd aan. Door rijden of omdraaien? We besloten nog een stukje door te rijden, maar het was best scarry. Stel je voor dat je gewoon op een echte brand inrijdt? Gelukkig zagen we een stuk verderop toch een bord waarop werd medegedeeld dat er gecontroleerd vuur gestookt is en dat men geen 911 moet bellen. Pfew.. gelukkig maar.

De watervallen zijn echt gaaf om te zien. We hebben het hier dan ook niet over die flutwatervalletjes die wij kennen. Er zijn hier van die mega grote, mega hoge watervallen die zomaar uit de keihoge bergen kletteren. We stoppen om foto's te maken en te kijken, hierna rijden we door naar het visitor centre om eerst even te ontbijten. Terwijl we de Van parkeren, houdt een hert het verkeer op door op haar gemakje over te steken. Deze zijn duidelijk bezoekers gewend. Net zoals de eekhoorns trouwens.

Die geven gewoon een showtje weg bij en onder je terrastafeltje en hopen dat je ze wat lekker geeft. Dat ze hier niets tekort komen is duidelijk. De ene is nog ronder dan de ander. Desalniettemin erg cute om te zien.

We gaan weer aan de wandel richting the falls. Op weg daarna toe lopen we langs mooie beekjes met super helder water. Aangezien mijn voetjes redelijk warm zijn, doe ik even vlug een "Jerry" (Uncle Jerry wil na een raft ervaring niet meer verder dan zijn enkels in het water, vandaar dat we dat nu een "Jerry doen" noemen). Heerlijk om in dat frisse water te staan. Terwijl we wandelen, komen we weer langs een plakje waar men stenen van groot naar klein stapelt. We hebben dit al eerder gezien. Zo een stapel kan verschillende betekenissen hebben, van religieus tot het markeren van paden. Ook de hoogtes van de stapels hebben dan weer een betekenis. In dit geval is het nu gewoon een toeristisch ding. De meeste mensen en dan vooral de kinderen vind het leuk om te zien en bouwen er zelf ook één. Wij vind het gewoon een mooi gezicht hoe al die stapels bij elkaar staan.

De wandeling gaat voort. De waterval is echt huge!!!

We vergapen ons, net als de andere honderd mensen, maken wat foto's en lopen weer door. Helaas hebben we nog steeds geen beer op ons pad gehad, maar we worden nog wel ff getrakteerd op een ratelslang. 2 foto's heb ik maar gemaakt, toen vond ik em wel zo boos kijken dat ik het verstandiger vond om em met rust te laten. Ik doe nog even snel een "Jerry" en we rijden weer door. Op weg naar Petaluma, net boven San Francisco. Hier zal onze volgende campground zijn. Tevens ook de laatste.

De bergen laten we achterons liggen, net als de hoge temperaturen en de rust op de weg. Geen eindeloze weidse uitzichten met natuur meer, maar schitterend tegen/op de bergen gebouwde huizen waarvan de meeste in victoriaanse stijl zijn. De highway is keibreed, 4,5,6,7 baans en vol. Wij rijden dan ook net in de spits. De drukte zien zorgt voor een bruisend gevoel in mijn maag. Bas en ik krijgen er weer energie van. Toch moet SF nog even wachten tot morgen. Vandaag is het Petaluma.

De campground is weer van KOA en dat staat voor de twede keer garant voor klasse. We hebben een lekker plekje en zijn erg blij dat we er zijn. Eerst maar eens een bakkie leut en ff lekker zitten. Daarna besluiten we om onze zooi maar eens te gaan uitruimen uit de Van en te proppen in onze backpacks nu het nog licht is. Eten doen we later wel.

Oh my Oh my, wat kan een mens veel verzamelen in 4 weken tijd zeg. We kijken elkaar af en toe vragend aan van: uhm.. hoe gaan we dit klaarspelen? We moeten er hartelijk om lachen. In het ergste geval sturen we het een en ander wel op naar huis. We passen, meten, proppen, vouwen en rollen van alles in en op elkaar. Niet alles lukt, maar we zijn tevreden. De rest van de avond word besteed aan niks doen. Beetje bij het kampvuur rondhangen, lekker douchen en wat eten en drinken. We moeten op tijd op, de Van moet in SF terug zijn om 10.00 uur. We maken het niet te laat en kruipen veilig (geen beren) onder ons dekbed. De temperatuur is hier snachts redelijk fris. 12 graden.. #brrr dat is even wennen zeg.

Weltrusten..
Liefs Lissy en Bas.