Dag 20

Wederom een keikoude nacht gehad en wederom werden we er beide wakker van. Nadat we ons dekbed tot dik over onze oren hebben getrokken was het leed voorbij. Terwijl we aan de koffie zitten, probeer ik het blog te uppen. Geen gemakkelijke opgave. Internet valt steeds uit, fotos weigeren te uppen en meer ban dat soort digitale ellende. Maar ik geef de moed niet op en uiteindelijk lukt het dan toch. We ontbijten met meloen en koffie in het vroege ochtend zonnetje. Ik wil skypen met kiddo, maar die is helaas niet online. Even een sms sturen kan hier niet. Geen telefoon met ontvangst. Wel skype ik ff met mijn moeder. Beiden vinden we het fijn elkaars stem weer ff te horen. We pakken weer in en trappen af.
Vandaag willen we naar Zion National Park.

We crossen de bergen weer door. Het gekke is dat, zodra we de bergen op en af en weer op rijden, ik steeds moet geeuwen. De hoogte verschillen zijn dan ook erg groot. Past natuurlijk wel bij Amerika waar alles groot is. Het woordje " plop" betekend voor ons niet meer een fles openen, maar dat je oren open en dicht schieten. Gebeurd soms wel 50x op een dag. Zion National Park is wederom mooi en natuurlijk weer heel anders dan de p[arken hiervoor. De kleuren die overheersen zijn rood/geel en beige.

Aangezien ik vandaag beetje een dipdagje heb, (tranen die hoog zitten en totaal geen energie, wel goedgehumeurd overigens) gaan we geen trails hiken of iets dergelijks. Ook Bas heeft geen zin om in de hitte van 37graden veel te ondernemen. We hebben nergens gereserveerd, dus gaan we gewoon rijden tot we het zat zijn en een campground tegen komen. Midden in de woestijn, rond de klok van 15.30, schieten we campground Zion River Resort op nabij Zion in het plaatsje Virgin.

Het is alsof we in een oase belanden. Dit is de beste, mooiste en meest luxe campground ever. En zeker niet de duurste. Eigen plekje met zon, schaduw onder de bomen, eigen stukje mooi groen gras voor de Van, picknicktafel, bbq en firepit.

Zwembad met spa dicht achter ons plekje en the best service er is en bovenal: géén bugs!! Wel hebben ze hier die megagrote kevers met de naam: Cicada beetle. Een schattig klein kervertje van 5 cm, die een buzzing sound maakt dat zo knetterhard is dat je er bang van word (denk aan krekels maar dan 20x harder). Hele concerten hoor je hier. Bij navraag (schijtbak 1e klas) blijkt dat ze in de bomen blijven en slapen ze snachts gewoon. Je hebt er dus geen last van.

De Van word geparkeerd en vliegensvlug kleden we ons om en binnen een luttele 10 minuten liggen we op adem en temperatuur te komen in het zwembad. Gosh, dit is echt hemels maar dan ook echt hemels. Man man man wat waren we hier aan toe zeg. Nog lekker vroeg, alle tijd van de wereld, prachtig weer, goed gezelschap, lekker eten en drinken en prima internet. We zwemmen en zonnen, gaan terug naar de Van, gooien de handdoek op ons privé grasveldje en chillen. Blackhawk (de Indiaan van de receptie) komt er gezellig bij zitten. Hij rijdt een dikke corvette. Aagje als ik ben, vraag ik of hij hier zo goed verdient? Blackhawk vertelt dat hij 4voudig kampioen in martial arts is, hij zanger is en zo nu en dan acteert. Even googlen op Blackhawk Walters en we krijgen het één en ander te zien van hem. Leuk zeg. Hierna vallen we alle twee in slaap. Ruim anderhalf uur later worden we weer wakker. Tjonge wat is dit ontspannen zeg. Bas maakt eten klaar, daarna bakkie leut en om half 10 gaan we nog even lekker zwemmen en genieten in de spa. Hoe goed kun je het hebben?

Tegen een uur of 11 naar de Van, de temp is rond de 27 graden. Ik wil lekker bloggen en dan ineens zie ik kiddo online komen, het is in Ndl. 7 uur smorgens, dus we gaan even fijn kletsen.

Kiddo snapt het hele tijdsverschil gedoe niet en steeds weer probeer ik het hem uit te leggen. Hij vraagt zich bezorgd af of dat wel weer goed komt als wij terug zijn. Dan ben ik smorgens namelijk nog erg moe terwijl hij dan al naar bed moet. Dat kan toch niet? Ach manneke, komt allemaal goed, geloof me maar. Een half uur later zijn Bas en ik de globale planning van morgen aan het maken, het is 1.30 uur, de temp is zo vreselijk lekker dat wij heel niet naar bed willen. We stippelen de route uit tot aan San Francisco en boeken een hotel in Las Vegas. Bas wil een echt gaaf hotel en zijn wil geschiedde. Terwijl we hier dus lekker over keuvelen, springen opeens overal sprinklers aan. We schrikken ons rot, rennen en springen, door en over de sprinklers met onze spullen en komen niet meer bij van het lachen. De plek naast ons heeft een lekkage en we hebben een prachtig uitzicht op een fontein van zeker 3 meter hoog. We zijn het er beide overeens dat dit het moment is om ons bed op te zoeken. We kruipen in de Van en omdat de temp zo chill is slapen we lekker met alle deuren open.
Hemels, ik zweer het je.

Goodnight
Liefs Lissy en Bas.