Dag 12

8 Uur op. Meteen al 29 graden. We zwemmen onze Van uit. Bleh! Maar buiten in de vroege ochtend je koffie drinken met deze temperatur is dan wel weer prettig. Tegen de klok van 11 trappen we af. Doel is de Grand Canyon bij de South rim en de Watch tower at Desert view, dit is eveneens de Grand Canyon. Even een kleine pitstop in Wiliams om een koelkast magneetje te scoren. Al vanaf dag 1 ben ik begonnen om van elke stadje/dorpje of wat dan ook, waar we geweest zijn (niet waar we alleen maar gereden hebben) een magneetje met de naam ervan te sparen. De temperatuur loopt erg snel op. Echt bizar hoe hoog die hier zijn. We kopen nog even snel een ruitenwisser. We kunnen spullen voor de Van declareren bij de rental company " Escape " maar ook nu is de prijs weer belachelijk laag (4,50$) dus dat gaan we maar niet doen.

Voordat we in de Grand Canyon zijn, besluiten we nog even lekker luxe te lunchen. We genieten van de verfijnde smaak van gegrilde grotchampignons, het contrast met Swiss Cheese en het tongstrelende Angus rund. Dit alles afgemaakt met een haute cuisine sausje op een luchtig vers gebakken broodje, bezaaid met sesamzaadjes.

Dit alles staat ook wel bekend als de Angus burger van Mac Donalds. Denk hier een Wildberry Smoothie, large Coca cola en een Moccha coffee bij en je hebt de perfecte lunch om een hele dag in de Grand Canyon te wandelen zonder trek.

De Grand Canyon was weer prachtig. Dezelfde Canyon, dezelfde schoonheid, maar toch een heel ander uitzicht vanaf deze plek. De rotsen zijn hier nóg roder en je hebt een beter zicht op de Colorado River, die in tegenstelling tot de eerste keer, nu groen en blauw was. De temperatuur was weer heftig (39 graden) en ondanks vele insmeer acties, zijn Bas zijn boven armen van de week al verbrand en mijn schouderbladen vandaag. Dat word dus vervellen.

We rijden langs de Canyon naar Desert View voor een uitkijkje vanaf de Watch Tower. Ook hier weer net zo adembenemend. Aangezien we morgen in Mesa Verde ( Volgens Ozzy Osborne-look alike- overbuurman uit te spreken als: Miesa Verdie en dan met zo een funny accent) moeten zijn voor onze date met Auntie Mieke en Uncle Jerry, kunnen we het ons niet permitteren om in de buurt van Grand Canyon Village te overnachten.

We rijden dus weer tot in de late uurtjes door en eindigen in een Motel in de Tsegi Vally, net 10 miles voor Kayenta. Nog verder rijden zou echt nacht werk worden en dat willen we niet. In en rondom Kayenta zijn maar drie motels en geen campgrounds. Voor het luttele bedrag van 96$, wat zeker 90$ te duur is voor wat we krijgen, krijgen we de sleutel van onze kamer in Anasazi Motel. 1 Grote bak ellende. Waarom we een sleutel krijgen weet ik niet, de deur kon namelijk niet op slot aan de buitenkant. Schuif ik 1 gordijn open, dondert het halve gordijn eraf. Pfff heb ik weer. Om over het trieste uitzicht, wat zeg ik? Uitzicht? Om over het trieste aanblik op een anderen barak, op anderhalve meter afstand maar te zwijgen.

Ik trek een ander gordijn dicht en ook die trek ik naar zijn grootje. De vloer in de badkamer is vies en de vloerbedekking plakt.

Hier willen we echt niet te lang blijven en we besluiten om er het beste van te maken. We halen alles van waarde uit de Van, trekken een zak chips open met een dipsausje erbij en beslissen dat we om 5 uur op staan om te gaan rijden en de sunrise ergens te zien. Goed plan. Om half 1 gaat het licht uit. Ik lig met mij kleren half aan in bed, Bas is reeds in dromenland.

Geen internet via telefoon of WIFI, dus geen blog uppen.
Toedels.
Liefs Lissy en Bas