Dag 9

Heerlijk geslapen in een aangename temperatuur. Dit park is echt zo leuk en mooi. Ik open de Van deur en moet je kijken wat een view je dan hebt.

Geweldig toch? Aangezien ik gisteren een koffieloze dag had, heb ik inmiddels een flinke koppijn ontwikkeld. Gisteren hebben we wel instant koffie poeder gekocht, maar hoe we het ook probeerde, hij bleef niet te zuipen. Doel van vandaag is dus op jacht naar Nescafé koffie poeder gaan. Als eerste probeer ik de campshop, ze hebben er wel poeder, maar niet diegene die wij willen. Wat ze dan weer wel hebben is van die sta tafels met coole coca cola krukken en verse koffie. Ook anderen zitten hier koffie te leuten. Er word gezellig aangeschoven. De bakken koffie zijn huge, dus mijn hoofdpijn is zo weer weg. De Brazilianen Leonardo en Daniele, komen nog gezellig bij ons zitten, we kijken foto's van ons en foto's van hen, wisselen tips uit, maken nog een foto van ons allen en zwaaien ze daarna uit. Bas gaat verder met zijn bbq puzzel, ik ga skypen met Riel en Dennis.

Echt gewoon helemaal niets doen is toch niet aan ons besteedt. We besluiten om erop uit te gaan naar Montezuma Castle. Uurtje rijden, piece of cake.
Onderweg komen we weer schitterende uitzichten tegen. Ik kan er maar geen genoeg van krijgen en blijf foto's schieten.
Als we bij Montezuma Castle zijn is de temperatuur weer halverwege de 30. De druppels lopen bij mij via mijn rug mijn broek in. Dat weerhoudt me er overigens niet van om dit soort dingen te ondernemen. Gewoon veel water drinken, does the trick.
Montezuma Castle is een soort Kasteel dat in de bergen is uitgehouwen en in nissen is gebouwd rond 1400 door de native Indians. Redelijk indrukwekkend. Verder veel informatie over de bomen, struiken en planten die er leven.

Hierna rijden we door naar de Montezuma Well. Een prachtige Well die erg diep tussen de rotsen ligt. Er leven veel diersoorten waaronder ook slangen. Ik hoopte vurig er 1 te vinden, maar helaas. Later vertelde de Ranger dat ze vanwege de hoge temperatuur (die hier niet normaal was) verscholen zitten. Beetje jammer. Wel spot Bas tot 3 keer toe hagedissen (denk dat ze dat zijn) en alledrie bleven ze keurig zitten tot ik klaar was met foto's maken. Toch tof van ze. Terwijl we trapjes omhoog en vervolgens weer omlaag nemen, stil staan om foto's te maken,

zie ik dat we tussen de rode mieren staan.En aangezien ALLES groot is in de USA, waren deze mieren dat ook. Mieren van 1cm tot anderhalve cm zijn NOT funny. Lissy zet het, ondanks de hitte, op een run. *held* . We stoppen nog even bij een Smokeshop van de Apaches en kopen daar sloffen sigaretten. De Apaches hoeven geen tax te betalen, dus wij ook niet. Scheelt al snel 40$ per slof. *Zij blij, wij blij*

Op de terug weg nemen we één of ander zandpad ipv de freeway. Is weer eens wat anders dachten we. Nou dat hebben we geweten. We zijn compleet door elkaar geschud. De inhoud van de Van lag overal, behalve op zijn plaats. Desalniettemin was de scenery weer schitterend. Het blijft ook verbazend hoe de temperatuur hier wisselt. Kwamen we uit Montezuma, waar het 34 graden was, hadden we 20 minuten later een temperatuur van 23 graden. Heel apart.

We stoppen ff bij de Wallmarkt om de nodige zaken weer te kopen. Ze hadden niet alles wat we wilden (raar maar waar) dus gaan we naar een ander die Bashas heet. Niet eerder geweest, maar hier hadden ze wel wat we zochten. We dachten dat we alle rare dingen in de supermarkt nu toch wel gezien hadden. Niet dus. Toen mijn oog een mega grote koelkast zag met daarin verse bloemen uitgestalt, waren we toch weer helemaal verbaasd. Die rare Amerikanen...of moet ik nu juist zeggen..geniaal. Want de bloemen gaan met die temperaturen natuurlijk zo dood.
Bij het naar buiten komen, zien we nog net een vuurrode wolken partij. En met vuurrood bedoel ik ook echt vuurrood. Nog nooit hebben we zo een rode lucht gezien. Ik maak meteen foto's, maar heb geen onbelemmerd uitzicht. Dat is echt jammer. Binnen drie minuten was die hele rode lucht gewoon weer weg. Gelukkig had ik nog 3 foto's en waren we dus net op tijd.

Eenmaal op dezelfde campground als gisteren in Flagstaff, bbq-en we ff en blog ik ons verhaal van vandaag. We maken plannen voor morgen. De Grand Canyon. We willen veel zien en doen voordat we in Mesa Verde op de 21ste moeten zijn. Dus de wekker gaat om 6 uur.

Have a nice day all.. wij gaan pitten.. Swee...OMG, ineens valt er een mega grote tor op mijn toetsenbord. Ik schrik me het lazerus en spring als een idoot omhoog, knal overal tegen aan en bezeer mijn enkel. Bas moet lachen, ik NIET!!!. Gelukkig is hij mijn redder in nood. Hij pakt de zaklamp en volgt het beest als hij steeds weer wegvliegt, zodat ik nog snel 1 foto kan maken. Dan ben ik er klaar mee. Met hartkloppingen in mijn keel, post ik het blog en samen gaan we naar bed.

Nog een poging.. Sweet dreams.
Lissy en Bas.